We begonnen onze reis naar Nederland met een paar duidelijke doelen in gedachten; familie en vrienden bezoeken, contact zoeken met onze bestaande en nieuwe donateurs, een Thuisfrontteam opbouwen en ons aansluiten bij een ANBI. Al deze dingen hebben we ook gedaan, maar best wel op een andere manier dan we hadden gedacht. Maar zoals met alles: God heeft alles onder controle en Hij leidt ons waar we moeten gaan. God heeft ons dit de afgelopen jaren écht geleerd in de tijd dat we als zendingskoppel aan de slag zijn gegaan.
Van huis op weg naar het vliegveld hadden we geen idee wat we moesten verwachten als het gaat om het reizen met een baby van 2,5 maand oud. Maar op alle drie vluchten deed ze het geweldig. Ze huilde alleen op de momenten dat ze trek had, maar sliep de rest van de tijd rustig door. De eerste week in Nederland was best wel zwaar door de jetlag en dat soort dingen, maar toch hebben we in die tijd veel familieleden kunnen bezoeken. De weken daarna hebben we ook nog veel familie en vrienden ontmoet. Ook hebben we veel gewandeld en gefietst door het schitterende Nederlandse landschap. En we zijn voor het eerst gaan zwemmen met Saoirse. In het begin was dat niet zo’n succes, maar de tweede keer had ze er veel meer lol in.
Ik, Chester, ben ook naar het Opwekking-festival geweest, waar gedurende 4 dagen zo’n 70.000 christenen bij elkaar komen. Grappig genoeg had ook YWAM/JmeO, de organisatie waaraan we verbonden zijn, daar verschillende infostands staan. Ik ging dus even met de mensen bij die stands kletsen om te horen wat zij in de zending doen; het is altijd gaaf om te horen hoe de geloofsreis van anderen is geweest en welke zendingsverhalen zij hebben. Tijdens één van de gesprekken kwam ook het onderwerp giften en ANBI naar voren; toeval of Gods leiding?! De man met wie ik het daar over had bleek van het Member Care (Ledenzorg) team te zijn; het team dat Nederlandse veldwerkers op allerlei manier helpt, onder andere bij het verwerken en belasting aftrekbaar maken van giften. Hij stelde voor op een later moment verder te praten om alle details te bespreken, en dat hebben we dan ook gedaan. Een paar weken later kregen we bericht van hem dat we nu een officieel project van Jeugd met een Opdracht zijn, en we giften via hen kunnen laten lopen waardoor ze voor de donateurs aftrekbaar van de belasting zijn! Dank God voor Zijn altijddurende goedheid! Mocht je ons financieel willen ondersteunen door, kijk dan HIER voor de opties (zowel in Nederland als de VS zijn giften aftrekbaar).
De rest van ons verlof is redelijk snel voorbijgegaan en dat was maar goed ook want na de derde week mistten we thuis al enorm en wilden we het liefst teruggaan. Maar onze taak zat er nog niet op. We moesten ook nog een team opzetten die als thuisbasis kan fungeren in Nederland en ons vanuit Nederland kan helpen met fondsenwerving en andere zaken. Tijdens het eerste gedeelte van ons verlof hadden we al met een aantal mensen gepraat en hebben we hen (nog) beter leren kennen. Later tijdens het tweede deel van ons verlof hebben we iedereen persoonlijk gevraagd om deel uit te maken van ons Thuisfrontteam, en binnen een week hadden we van alle drie mensen antwoord gekregen. We hebben nu dus een team van 5 mensen; twee koppels en 1 alleenstaande. In de volgende update zal het team zich voorstellen en meer vertellen over het werk dat ze gaan doen.
